L’art pauvre in al zijn volledige puurheid.
Harmonie, sereniteit en gevoeligheid
Harmonie, sereniteit en gevoeligheid zijn sleutelwoorden in het werk van André Navez. De minimalistische soberheid in de opbouw van zijn werken getuigt van zijn uitzonderlijke compositorische beheersing van de compositie. Vlak en lijn, licht en schaduw, glad en ruw, alles is complementair in de harmonie van dit plastisch spel. In zijn speurtocht naar de essentie trekt hij door de geoxideerde landschappen van de materie op zoek naar sereniteit en innerlijke stilte. Het subtiele kleurgebruik, de delicate rijkdom aan nuances in tint en materie versterken de drang tot contemplatie. Uit de abstractie distilleert André Navez een weldadige rust, een universum van stilte.
De werken van Andre Navez zijn als het ware fragmenten uit een tijdsruimte die uitnodigen tot contemplatie, meditatie of extreme concentratie. Het heeft hier dan ook geen zin te zoeken naar welke boodschap dan ook of welke en enige symboliek. Bij hem geen gewelddadige woorden. Met een heleboel soberheid neemt hij ons mee in de wereld van het onbedoelde, het onuitgesprokene, het niet-opgelegde.
Het oeuvre van André Navez is l’art pauvre in al zijn volledige puurheid. De drager is nauwelijks tastbaar, het is als het ware niets op niets. Het oppervlak is een subtiel monochroom reliëf dat ons ons aanzet om diep in de materie door te dringen.
Zijn werk laat ons toe te kijken van bij het meest elementaire, vanuit het meest minimale om door te dringen naar het substraat van het leven dat de artiest ons met volheid wil laten ervaren, de universele open geest, het immense uitspansel dat ons omringd en ons doet dromen.